به گزارش سرویس حقوق پایگاه نخصصی فقه حکومتی وسائل، حجت الاسلام والمسلمین هادی صادقی؛ معاون فرهنگی قوه قضائیه در یادداشتی کوتاه به بحث حریم خصوصی خودرو پرداخت که در ادامه متن آن تقدیم می گردد.
کسانی که از حریم خصوصی نبودن خودرو سخن گفته اند مقصودشان نقض احکام مالکیت نبوده و نیست بلکه باید توجه به محل نزاع داشت. مقصود آنها این است که داخل خودرو که در معرض دید عموم است، تمام احکام حریم خصوصی را ندارد و مالک آن مجاز نیست در آن هر کاری که خواست انجام دهد. اگر کاری موجب برهم خوردن عفت عمومی شود، نمی توان با این استدلال که اینجا ملک شخصی است، آن را انجام دهد؛ زیرا این ملک در معرض دید عموم است و حرمت عمومی پیدا می کند.
بعد از حیثیت سایر احکام مالکیت، کسی حق ندارد احکام دیگر مالکیت را از آن سلب کند و بدون اذن مالک یا مقام قضائی تعرضی به آن کند. برخی می گویند حریم خصوصی یک دیوار نامرئی است. ما این را به صورت مطلقش قبول نداریم. حریم خصوصی نسبت به مالکیت یک سلسله احکامی دارد و نسبت به فضای عمومی حکمی دیگر. دیوار نامرئی مانع از ورود افراد می شود ولی نمی تواند مانع نگاه آنها شود، پس حریم خصوصی مطلقی را درست نمی کند. لذا در جایی که در معرض دید عموم قرار دارد، مانند داخل اتومبیل، داخل حیاط خانه ای که دیوار ندارد و از بیرون دیده می شود، نمی توان هر کاری را که در حریم خصوصی انجام می دهند، مرتکب شد. مثلا نمی توان در این اماکن کارهایی انجام داد که به لحاظ شرعی و حقوقی می بایست از دید دیگران پنهان باشد. همچنین نمی توان کارهایی انجام داد که مخالف عفت عمومی و یا موازین حقوقی و شرعی باشد.
لذا در این موارد حریم خصوصی به صورت مطلق نیست و شاید بتوان عنوان حریم نیمه عمومی به آن داد./102/ف