به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی وسائل، حضور کودکان در مهدکودک ها طبق حدیث پیامبر(ص) که تا هفت سال کودکان باید پادشاهی کنند، نیاز است، چون کودکان در محیط خانه تربیت خانوادگی را یاد می گیرند و در کنار آن هم باید مهارت اجتماعی را یاد بگیرند که این امر در مهدکودک میسر است.
اشاره:
مهدکودک به مرکز یا موسسه یا کانون فرهنگی تربیتی اطلاق می شود که مسؤولیت نگهداری، مراقبت، پرورش و فراهم کردن زمینه بروز رشد استعدادهای کودکان تا سن قبل از ورود به دبستان را بر عهده دارند.
از آنجا که مهدکودک ها محل زندگی دیگری غیر از کانون گرم خانواده برای کودکان هستند، ضروری است محیطی کاملا امن و بدون هیچ گونه نگرانی برای آنها باشند، تا کودک بتواند در فضایی کاملا ایمن آموزش های لازم برای زندگی را ببیند و با آمادگی کامل با دنیای واقعی اطراف خود مواجه شود.
بررسی این نکته که آیا مهدکودک های کشور به این حد از استاندارد و ایمنی در همه زمینه ها رسیده اند که بتوانند محل مناسبی برای رشد و ترقی کودکان باشند، نیازمند فرصت است و باید تحقیقات بیشتری در این راستا صورت بگیرد، از این رو گفت و گویی با حجت الاسلام احمد مهدی زاده، نوآور برتر کشور در آموزش کودکان انجام دادیم که متن آن تقدیم علاقه مندان می شود.
وسائل ـ شاخصه های تربیت در تراز اسلامی چیست؟
ما یک دین داریم، دین چارت برنامه زندگی است، دین چارچوب خوشبختی بشر است، چرا دین؟ چون وقتی خداوند عقل را به بشر داد، در کنار عقل، از بس قیمتش بالا بود، خدا حیفش آمد این بشر با وجود داشتن عقل، بخواهد سرطان بگیرد، یا زمین بخورد، پایش بشکند، برود ماشین بخرد وتصادف کند، دندان به این خوبی ومحکمی به او بدهد وبعد به او پول بدهد و بگوید بکشید وآن را بیرون بیندازید، خوب به خاطر اینکه این طور اتفاقات و آن مشابه نیفتد.
با وجود عقل که خیلی حیف است بشر ضررکند ومتضرر شود، خداوند دین را به عنوان دفترچه راهنما در اختیار بشر قرار داد، مثل زمانی که شما تلویزیون می خرید همه بلد هستند چگونه تلویزیون را سرهم و آماده کنند و به برق بزنند و روشنش کنند، ولی هر تلویزیونی یک روش خاص روشن کردن دارد، هر تلویزیونی با عیار و قیمت بالاتری بخرید سبک به برق زدن، سبک روشن و خاموش کردن آن فوق العاده با بقیه تلویزیون ها فرق می کند، در دفترچه راهنما همه مسائل را ریز توضیح می دهند که این تلویزیون چه کار می کند تا عمر بیشتری داشته باشد، تا لذت بیشتری از استفاده از برنامه تلویزیونی به ما بدهد، دین هم می آید همین کار را انجام می دهد به عنوان دفترچه راهنما، در کنار عقل به عنوان محبت به بشر یک سری اصول و فروع را می آموزد.
یکی از فروع نماز است، حال فروع چیست؟ فروع حق الله است، حق الله به چه معناست؟ یعنی اگر شما دیدید کسی پشت به قبله نماز می خواند شما حق ندارید به او بگویید چرا پشت به قبله نماز می خوانی؟! که به زحمت بیفتد و دوباره نماز بخواند، وقتی در ماه رمضان در خیابان می بینید کسی روزه خواری می کند حق ندارید به او بدبین باشیید وبگویید او دارد روزه خواری می کند یا تظاهر به روزه داری می کند، بلکه شما باید رو برگردانید و به خود بگویید که او روزه دار است و حواسش نبوده که دارد می خورد، نوش جانش و روزه اش هم صحیح است، حق نداریم بدبین باشیم.
نماز چیست؟ پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «الصلاة تنهی عن الفحشاء والمنکر»، که در قرآن نیز آمده است «تنهی عن الفحشاء والمنکر» اگر به معنای لغوی آن هم نگاه کنیم منظور این است که اگر نماز بخوانی! بدبخت و سیه روز نمی شوی، نماز بخوانی! سرطان نمیگیری، نماز بخوانی! دندان درد نمیگیری، نماز بخوانی! در حین راه رفتن زمین نمی خوری، نماز بخوانی! تصادف نمی کنی، چپ نمی کنی، نماز بخوانی! هیچ وقت کلاه سرتان نمی رود، نماز بخوانی! هیچ وقت ضرر نمی کنی، نماز بخوانی! حین صحبت کردنت کسی از صحبت های شما ناراحت وآزرده نمی شود، نماز بخوانی هیچ وقت کسی با تو نمی جنگد والی آخر...
خوب، حال می پرسیم چرا این همه نماز خواندن واین همه ضرر کردن؟ در جواب می گوییم از الله اکبر تا السلام علیکم و رحمة الله وبرکاته نماز ما در حین نماز روی خود را به این ور وآن ور برنمی گردانیم، نمیخندیم، گریه نمی کنیم، چیزی نمی خوریم، چیزی نمی آشامیم، کسی صدایمان کند، جواب نمیدهیم، تلویزیون تماشا نمی کنیم و الی آخر... .
این کارها چه فایده ای دارند؟ من این کارها را نکنم این کارها چه سودی به حال من دارند؟ به خاطر خداهستند، خوب اگر به خاطر خدا هستند چه سودی به حال من دارند؟ می رسیم به السلام علیکم و رحمة الله و برکاته، چرا آخر نماز ما سلام گفتیم؟ این آخر نماز نیست، این شروع نماز است، این فرع تمام شد و اصل شروع می شود و به احترام شروع اصل، سلام می گوییم؛ اصل چیست؟ اصل راه رفتن ما است، غذا خوردن ما است، اصل تصادف نکردن ما است، زمین نخوردن ما است، کسی با ما جنگ نکند اصل است، اینها اصل هستند.
چطور به اصل برسیم؟ اگر راست می گوییم نماز خواندیم و به السلام علیکم رسیدیم، بلند بشویم با این دقتی که رو به این ور و آن ور نکردیم، نخندیدیم، گریه نکردیم، راه نرفتیم والی آخر، با همین دقت شروع به خوردن غذا کنیم، سرطان می گیریم؟ با این دقت شروع به رانندگی کنیم، تصادف می کنیم؟ با این دقت از این دندان سفید و زیبایی که خداوند به ما داده مراقبت کنیم، دندان می کشیم؟ در جواب باید بگوییم نه؛ با این دقت معامله کنیم کلاه سرمان می رود؟ با این دقت ما ادبیاتمان را بررسی کنیم معضلی به نام تهاجم فرهنگی خواهیم داشت؟ جواب: نه.
با این دقت تربیت ارائه دهیم، با این دقت تربیت ارائه دهیم یعنی چه؟ در سؤالات اسم از مهدکودک ها آمد، چند تا مهدکودک داریم به زبان بچه مهدکودکی بتوانند بگویند «بسم الله الرحمن الرحیم»، یک «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» به زبان بچه مهدکودکی بتوانند بگویند. به من بگویید کجا داریم؟ خیر؛ ما می گوییم همه بازیهای رایانه ای، همه فیلمهای خارجی و تمام برنامه های ماهواره فاسدند و همه حرامند؟! سلمنا حرام. چه چیز حلال است؟ آیا برنامه ای داریم حلال باشد، اگر داریم ارائه بدهیم.
حالا که نداریم چی کار باید بکنیم؟ هر چه فساد است با آن مبارزه کنیم؟ هر چه با فساد مبارزه کنیم بیشتر جذب به فساد می کنیم، کسی که خطاب به مردم می گوید مردم آنتن ماهواره حرام است بزرگترین کار و قشنگترین چیزی که با این کارش به مردم آموزش می دهد این است که حسابی جوانان را آموزش می دهد که به صورت حرفه ای بروند ماهواره بگیرند و ببینند که چرا ماهواره حرام است؟ جوانی که مستعد جذب به فساد است، وقتی که نگاهش به حرام افتاد، این جذب به حرام می شود، ما داریم می گوییم بازی های رایانه ای حرام! خوب گفتی حرام! با این حرام گُفتَنَ ها کار درست می شود، باید راهکار ارائه دهیم.
روزی که عروسک دارا و سارا ساخته شد برای مبارزه کردن با باربی، این سؤال مطرح است که آیا بازار فروش باربی بیشتر گرم شد یا سردتر شد؟ وقتی بررسی می کنیم می بینیم مجلس شورای اسلامی ایران تصویب کرد که دارا و سارا را بسازید برای مقابله با باربی، که این مصوبه بهترین بازارفروش را برای فروش باربی ساخت، این یعنی تربیت کردن مانع تربیت است. راه ترویج بازار اسلامی این نیست که بگوییم چه چیزی خوب است وچه چیزی بد است! بلکه باید راهکار صحیح را ارائه کنیم و قوی در مسائل ورود پیدا کنیم تا بتوانیم افراد را جذب کنیم.
انسان براساس اصلی به نام اخلاص خلق شده است
انسان براساس اصلی به نام اخلاص خلق شده است، اخلاص چیست؟ اخلاص به این معنا است که چون من مسلمانم وبه دین پایبندم و یکی از ظرافت های دین را نماز می دانم و از بس نماز را خوب شناخته ام، خودم به محض اینکه اذان می گوید وضو گرفته ونمازم را می خوانم، اگر پدرم به من بگوید پسرم برو و نمازت را بخوان این اخلاص می شکند و من ها تبدیل به ما می شود و ما یعنی شرک؛ یعنی من و تو شریکی نماز را خواندیم، از این رو در اینجا به این نتیجه می رسیم که خداوند زوم کرده در اخلاص، اگر آدمها عاشقانه و تک تک به وظایفشان عمل کنند به این می گویند اخلاص. نه کسی به آنها بگوید.
حال ما مسأله اخلاص را روی کسی آزمایش می کنیم، که سواد ندارد و هنوز کوچکترین الفبایی از الفبای بزرگ ترها نخوانده است، یعنی بچه ای است که هنوز نمی داند مدرسه و مهد کودک چه شکلی است! ما می رویم سراغ کودک یکی دو ساله تا ببینیم اخلاص را می فهمد؟ و این که قرآن می فرماید انسان ها فطرتاً دنبال اخلاص هستند، آیا صحیح است؟ بچه کوچکی که تازه راه افتاده و هر از گاهی تعادلش را از دست می دهد و بر زمین می خورد، به سراغش می رویم ببینیم اخلاص را می فهمد یا نه؟ و وقتی می گوییم عزیزم برای اینکه زمین نخوری دستت را به من بده تا با هم برویم بچه چه کار خواهد کرد؟ دستش را محکم می فشارد و نشان می دهد می خواهد خودش به تنهایی راه برود، چرا؟ به خاطر دفاع از اخلاص؛ می خواهد وقتی به مقصد رسید بگوید من آمدم.
معضل مهمی که ما در کشور داریم در بحث بازیهای رایانه ای، اینترنت و معضل نرم افزارهای اجتماعی که در موبایل ها وجود دارد نیست، بلکه معضل ما در بحث تبلیغ دینی است؛ ما با تبلیغ دینی کاری کرده ایم که این معظلات بیشتر رونق پیدا کند؛ بچه های ما دیوانه کار کردن با موبایل هستند، دیوانه کار کردن با نرم افزارهای اجتماعی هستند، دیوانه این هستند که ماهواره بخرند وبشینند و تماشا کنند. این گونه که دیش های ماهواره ای و ماهواره گردانها در پشت بام های ایران است، در کشورهای دیگر نیست. ما با روشهایی که داریم آموزش می دهیم، با این بیان که آقا ماهواره نخرید وآنتن ماهواره نداشته باشید، دستگاه ماهواره تان را بیاورید و به ما بدهید و ما در عوض یک دستگاه دیجیتال به شما بدهیم، با این کار روز به روز مردم را تحریک می کنیم تا حرفه ای تر بروند و ماهواره بخرند، راه تبلیغ دینی و مقابله با هجمه های فرهنگی دشمن این نیست.
وسائل ـ برخی بچه های خود را در مهدکودک قرار می دهند، آیا این کار صلاح است یا خیر؟
بله باید ببرند، چون بچه ها یکی از بزرگترین مهارتهایی را که باید یاد بگیرند طبق حدیث پیامبر(ص) که تا هفت سال کودکان باید پادشاهی کنند، نیاز است مهارت اجتماعی را یاد بگیرند، کودکان در محیط خانه تربیت خانوادگی را یاد می گیرند و در کنار آن هم باید مهارت اجتماعی را یاد بگیرند که این مهارت اجتماعی را در مهدکودک یاد می گیرند، در چه مهد کودکی؟ مهدکودک استاندارد؛ مهد کودک استاندارد کجاست؟ نداریم، چرا مهد کودک نداریم؟ ما در بحث تربیت کودک بحثی به نام مهدکودک استاندارد نداریم، و آنچه داریم، استاندارد نیست.
ستون فقرات تربیت یک جامعه مهد کودک است، ولی متأسفانه مهدکودک های ما بی اعتبار ترین رشد علمی را دارند در تربیت کشور انجام می دهند چون غالب مربیان مهدکودک های ما کسانی هستند که پشت کنکور مانده اند و چون بیکار هستند به مهدکودک رفته وشغل گرفته اند و درباره تربیت مهد هیچ دوره ای ندیده اند و دوره هایی که طی کرده اند، همه دوره ها ناکارآمد است.
غیر از این، برویم سراغ یک مربی و واقعا برایش احساس درست کنیم و به او بگوییم من در آموزش و پرورش آشنایی دارم می توانم شما را انتقال دهم به مدرسه‌ای تا درآنجا مشغول تدریس شوید ومعلم رسمی آموزش و پرورش شوید، موافقت می کنید، قطعا می پذیرد. اگر یک مربی مهد کودک را دیدید که با انتقال از مهد کودک به جای دیگر موافقت نکند.
به گونه ای دیگر گزارش تهیه کنیم. مربی مهد کودکی را در نظر بگیریم و از او بپرسیم که در ماه چند حقوق می گیرد؟ وقتی حقوقش را گفت، به او بگوییم که جایی سراغ داریم که دو برابر حقوقش به او حقوق می دهند، اگر نیامد!؟ این یعنی فاجعه؛ فاجعه از این جهت که مربی مهدکودک با جان و دل در مهد فعالیت نمی کند و آنگونه که باید به کارش علاقه ندارد.
مهد کودک داری در کشور واقعاً مهم است، بچه ها را واقعا به مهد کودک بفرستیم ولی به نظر من مهد کودک های ما و در مرتبه اول مهد قرآن های کشور ما اولین مراکزی هستند که مهد بی تربیتی هستند، چرا مهد بی تربیتی اند؟ بیایید به مهد قرآن ها برویم و ببینیم چه استانداردی از تربیت درآن ها وجود دارد، چه استانداردی از ادبیات دینی درآنها وجود دارد. ببینیم چطور به بچه هایمان آموزش می دهند.
به مهد کودک ها بروید وبگویید فرق جایزه با تشویق چیست؟ کسی نمی داند، مربی مهد قرآن، دارد به بچه ها بی دینی آموزش می دهد، بگویم چگونه؟ می گوید بچه ها هر کس سوره ای، حالا هر سوره ای که می خواهد حفظ کند یک برچسب به دفترش می چسبانم، ترجمه اش کنم؟ یعنی اینکه می گوییم چه کسی می گوید قرآن برای خدا است و برای خدا می خوانیم تا بفهمیم قرآن را؛ چشمهایتان را خوب باز کنید چه کسی به شما شیرینی می دهد قرآن حفظ کنید؟ چشمهایتان را باز کنید! هیچکس حواسش نیست، به بچه ها آموزش می دهیم حتی مربی به والدین نیز آموزش می دهد به بچه هایتان وقتی قرآن حفظ می کنند فلان جایزه را بدهید، این جایزه نیست، این با جایزه فرق می کند، جایزه با تشویق فرق دارد و فاجعه بار جایگاه جایزه را با تشویق عوض می کنند، اصلاً نه تعریفش را می دانند ونه جایگاهش را؛ هر دو ضروری است در بحث آموزش، هم جایزه وهم تشویق؛ هر دو فاکتور جدا از هم هستند، هم جایزه وهم تشویق، تعریف جداگانه دارند، جایگاه و فاکتور جدا از هم دارند و جایگاه استفاده از اینها جایگاه دیگری است.
بچه هایتان نماز می خوانند نمی توانید بگویید چون نماز خواندید بیایید تا برایتان بستنی بخرم، این رشوه است، این آموزشِ حرفه ای رشوه است و با این کار بچه هایتان را به بی نمازی تشویق کرده اید، با این حال ما در ابتدایی ترین چیزها مانده ایم، حال رفته ایم رصد می کنیم که بازیهای رایانه ای به درد بچه ها می خورند یا نمی خورند؟ ما هنوز خیلی ماندیم تا برویم و رصد کنیم بازیهای رایانه ای به درد بچه ها می خورند یا نمی خورند؟ ما الان خودمان برنامه هایی را که در مهد ها داریم هزاران پله از بازیهای رایانه ای که دارند فساد را یاد بچه ها می دهند، فاسدترهستند.
همه معلمان تربیتی که بیشترین بچه های بی تربیت را دارند بروید مطالعه کنید چه مقدار هستند، فاجعه بار است، می خواهم بگویم ما خیلی فاصله داریم تا ببینیم آمریکا چه می کند یا اسرائیل چه می کند، ما بزرگتر از این معضل را خودمان انجام می دهیم بله در بازی های رایانه ای که در بازار وجود دارد تخریب کنندگی است ولی به نظر من بیاییم این ها را رها کنیم، اصلا بگذاریم این ها وارد بازار شوند، تخریبش خیلی کمتر از رفتارهایی است که ما با نام تربیت دینی، آموزش می دهیم تا مردم و بچه ها را جذب تربیت دینی کنیم، تخریب این بازی ها خیلی کمتر از این تربیت دینی ما است و باید تربیت دینی را به صورت اصولی و بنیادی به کودکان آموزش دهیم تا بتوانند با معضلات اخلاقی و رفتاری مقابله کنند و آسیب ها دور بمانند./404/ص