به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی فقه حکومتی وسائل، کتاب قدرت سیاسی، که دکتر اصغرآقا مهدوی آن را در 160 صفحه به نگارش در آورده و توسط انتشارات دانشگاه امام صادق (ع) به چاپ رسیده است.
این کتاب به سه بخش موضوع شناسی، نظام قدرت در قرآن کریم و رویارویی دو قدرت تقسیم شده که در ابتدای هر فصل کلیات آن بیان شده و در پایان آن، به جمع بندی آن فصل پرداخته شده است.
در فصل نخست این کتاب، بعد از تشریح انواع موضوع، قدرت را به عنوان یکی از محوری ترین مباحث موضوع سیاست تبیین می نماید و به بیان انواع قدرت می پردازد که شامل قدرت تنبیهی و تشویقی و اقناعی و همچنین قدرت نرم و قدرت سخت می شود.
در پایان این بخش آمده است: می توان سیاست را مجموع فعالیت هائی دانست که به منظور کسب قدرت با روش های متنوع به منظور حاکمیت بر جامعه و اداره آن در جهت اهداف معین و توسط نظام خاصی که دولت نامیده می شود، قلمداد نمود، بر اساس این تعریف، قدرت و مباحث پیرامون آن اصلی ترین موضوع بحث در حوزه سیاست می باشد.
در فصل دوم که نظام قدرت در قرآن کریم است،با بیان واژه هایی مانند قوت، قدرت، غلبه، سبیل، ولایت و سلطه که در قرآن به نوعی مبیبن مفهوم قدرت در اصطلاح سیاسی آن می باشد، به تشریح آن ها پرداخته است؛ نظام قدرت در قرآن با استفاده از این واژه ها قابل تبیین می باشد. بر مبنای تعالیم قرآنی هیچ قدرتی در مقابل قدرت الهی وجود خارجی ندارد و منبع و منشاء همه قدرت ها به او بر می گردد، و هر کسی و در هر سطحی دارای قدرتی است که از جانب خداوند به اعطائ شده است.
قدرت اعطائی از طرف خداوند به دو بخش اساسی قابل تقسیم است، یکی قدرت اعطائی به نیروهای ایمانی و جبهه حق و دیگری قدرت اعطائی به نیروهای کفر و جبهه کفر.
اعمال قدرت از طرف ولی امر جامعه اسلامی که به ولایت تعبیر می شود، دنباله روی جامعه اسلامی از مسئولین امر خود را با محبت توام می سازد، و لذا تبعیت مومنین از ولی امر علاوه بر این که وظیفه شرعی محسوب می شود، با عشق و محبت همراه می باشد. این قدرت که بنا بر اصطلاحات روز سیاسی با عنوان قدرت نرم مطرح می شود، جوهره خلقت و هدایت است و مومنین اوج محبت خود را متوجه خداوند و اولیا او می نماید.
ولی نسبت به جامعه کفر چنانچه از آیات قرآنی برداشت می شود محکم و شدید می باشند.
در فصل سوم این کتاب با بیان اینکه بر مبنای تعالیم قرآنی مقابله و رویارویی بین دو جریان اصلی یعنی حق با باطل، کفر و نفاق با اسلام اجتناب ناپذیر است بیان شده: همه نمایندگان جریان حق، یعنی پیامبران و اولیای الهی با سردمداران جریان کفر یعنی مستکبران در طول تاریخ درگیر بوده اند.
هدف مبارزه مستکبران با منادیان توحید حذف فیزیکی یا هماهنگی فرهنگی است که با روش های گوناگون که با عنوان جنگ سخت و جنگ نرم در فرهنگ سیاسی متداول مطرح می شوند به دنبال آن هستند.
در بخش نهایی این کتاب آمده است: عدم تسلط کفار بر جامعه ی اسلامی در پرتو تلاش جمعی مومنین می باشد، یعنی با حفظ آمادگی نظامی و استحکام جنبه های اقتصادی و فرهنگی و عدم انفعال در مقابل وعده های تشویقی و تهدیدی شیاطین، با تبعیت از رهبری مشروع و در پرتو استقامت و صبر در برابر ناملایمات مبارزه، خداوند آن ها را یاری نموده و مومنین را حاکم و مسلط بر جبهه باطل می نماید. /929/