02 خرداد 1396 : 10:47
دوره فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه28

لزوم تمسک به اطلاق لفظ معروف و منکر در تعیین مصادیق

پایگاه اطلاع رسانی وسائل - معروف عبارت است از فعل شایسته‌ای که شرعاً یا عقلا شایستگی آن واضح باشد اعم از اینکه شرعی یا عقلی، اجتماعی یا فردی، واجب یا مستحب، مهم یا غیر مهم باشد ولی باید جزء واضحات باشد و اگر در وضوح کمتر از واضحات یا مسلمات باشد از باب اینکه موضوع احراز نشده است، احکام شک جاری می‌شود.
01 خرداد 1396 : 11:07
دوره فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه27

جمع‌بندی معنای معروف و منکردر آیات و روایات

پایگاه اطلاع‌رسانی وسائل- معروفیت و منکریت وابسته به یک دوره یاعرف مشخصی نیست بلکه امری عقلایی و عقلی و شرعی است، اگرچه که قضاوت جامعه در معروف یا منکر بودن امری ممکن است در وظیفه امر به‌ معروف و نهی از منکر تأثیر بگذارد، در چنین فرضی نمی‌توان آحاد افراد را به معروف یا منکر امر و نهی نمود لذا باید اقدام مناسبی صورت بگیرد که در پرتوی آن معروف به معروفیت و منکر به منکریت خود در جامعه برگردد.
25 ارديبهشت 1396 : 10:33
دوره فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه26

بدعت گذاری در دین بزرگترین منکر در جامعه اسلامی است

پایگاه اطلاع رسانی وسائل - سکوت در برابر ظلم و بدعت منکر است لذا نفس قیام سیدالشهداء و سرپیچی از بیعت با یزید و اصرار بر علنی کردن این مخالفت در بیعت و تشویق کردن دیگران به این نوع رفتار نمودن در واقع این نحوه عملکرد یک مصداق عینی در نهی از منکر است و لذا باید گفت که از یک‌سو نفس این اقدامات نهی از منکر است، و از سوی دیگر مواضع ایشان نهی از منکر است و در بیانات خود منکرها را تذکر می‌دهند و مردم را به نهی از منکر دعوت می‌کنند.
20 ارديبهشت 1396 : 15:00
دوره فقه امر به معروف/ استاد الهی خراسانی/ جلسه 25

پذیرش ولایت غیر اصلح خود مصداق منکر است

پایگاه اطلاع رسانی وسائل - روایت تحف العقول درواقع شرحی است از چگونگی تطبیق بحث امر به‌ معروف و نهی از منکر در قیام سید الشهداء که حضرت می‌فرمایند حالا که اهل انجام این امور نیستید باید قیام نمود تا بشود همه باهم این کارها را انجام دهیم و این امور فردی اجرا نمی‌شوند لذا نیاز به قدرت و قیام و تجمع و تبلیغ و...دارد.
18 ارديبهشت 1396 : 15:16
دوره فقه امر به معروف/ استاد الهی خراسانی/ جلسه 24

بررسی جایگاه امر به معروف در قیام امام حسین (ع)

پایگاه اطلاع‌رسانی وسائل-ماهیت امر به‌ معروف و نهی از منکر در نگاه امام حسین (ع) همان امر و نهی امت است که تکیه‌ بر جنبه اجتماعی امر به‌ معروف و نهی از منکر دارد و برای اصلاح یک شخص نیست و میزان و مسئولیت همگانی است و یا حفظ ارزش‌های اسلامی در امت لذا معروف ذاتی است نه نسبی و نسبت به شخص سنجیده نمی‌شود بلکه نسبت به جامعه سنجیده می‌شود
10 ارديبهشت 1396 : 11:10
دوره فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه 23

معنایابی معروف و حدود آن در روایات

پایگاه اطلاع‌ رسانی وسائل- بنابر اغلب روایات معروف بر کارهایی که جنبه خیر رساندن به دیگران را داشت تطبیق شده است لذا حداقل می‌توان گفت از روایات توسعه‌ای فراتر از کار خیر و طاعاتی که جنبه اجتماعی دارند اثبات نمی‌شود ولی دلیلی بر محصور کردن در این معنا نیز وجود ندارد.
02 اسفند 1395 : 09:59
دوره فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه 22

نقش تاثیر اجتماعی در تعیین مصادیق معروف

پایگاه اطلاع‌رسانی وسائل- اصطناع المعروف در عداد الخیر آمده است و با توجه به قبل و بعد نیز معین می‌شود که مراد عبادت و طاعت در بین عبد با خداوند نیست همچنان که سابقاً بیان شد که مقصود از خیر طاعات واجب و مستحبی است که نفعی برای دیگران دارد
27 بهمن 1395 : 10:49
دوره فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه 20

بررسی مفهوم معروف و منکر در روایات

پایگاه اطلاع رسانی وسائل- عبارت تُقَامُ الْفَرَائِضُ دال بر فریضه، واجب شرعی است که خداوند جعل نموده است و دلالت بر داخل بودن فرائض در محدوده معروفات است وحتی یکی از جنبه‌های مهم در آن نیز به شمار می‌رود و معروف منحصر در مستحسنات عقلی نمی‌باشد، البته گرچه که حسن عقلی قطعاً داخل در آن می‌باشد.
25 بهمن 1395 : 10:13
خارج فقه امر به معروف/استاد الهی خراسانی/ جلسه 19

بررسی کتاب امر به معروف از وسائل الشیعه

پایگاه اطلاع رسانی وسائل- معنای واژه معروف و منکر در آیات از آنجا که محدود بود می‌توانستیم بدون دسته‌بندی و پیش‌فرض ورود در معنا پیدا کنیم ولی در روایات به علت کثرت موارد استعمالی اگر چارچوبی نباشد مطلب مشوش می‌شود بنابراین باید پیش از ورود به معنایابی یک دسته بندی معنایی را مشخص نماییم.
23 بهمن 1395 : 10:34
خارج فقه امر به معروف/ استاد الهی خراسانی/ جلسه 18

بررسی ضابطه تعیین معروف و منکر در حیثیت های معنایی

پایگاه اطلاع‌رسانی وسائل ـ تشخیص شایستگی یک فعل یا قابل‌ادراک مستقیم توسط ما هست و یا اینکه مصلحت یا مفسده در آن در حدی است که اگر ما خبردار شویم تصدیق به حسن ذاتی یا قبح ذاتی آن عمل می نماییم لذا اقتضاء دارد که تمام امور حسن عقلی و واجبات شرعی داخل در معروف باشند و از طرف دیگر تمام قبایح و محرمات شرعی داخل در منکر می‌باشند.
۵