26 آذر 1396 : 11:08
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه 16(96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی به وظایف حاکم و حکومت و اختیارات حاکم در دو نظام سیاسی اسلامی و سکولار غربی اشاره کرد و گفت: اگر هدف حکومت تأمین حداکثری نیاز افراد جامعه اعم از نیازهای مادی و معنوی باشد متناسب با آن، حاکم نیز در چنین جامعهای می بایست اختیارات حداکثری داشته باشد؛ این بیان همان دلیل عقل مستقل بر اثبات اختیارات حکومتی و ولایت فراگیر حاکم فقیه در جامعه اسلامی است که غایات حکومت دینی حداکثری است، طبعاً اختیارات حاکم نیز می باید حداکثری باشد.
25 آذر 1396 : 14:05
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه 15(96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی در ادامه تبیین جایگاه واقعی قرآن در استنباط احکام ضمن بیان برخی تبعات شیوه مرسوم روایت محوری، قول به محدود بودن ولایت حاکم فقیه را از جمله این تبعات دانست که در نتیجه فقدان روایات دالّه و عدم اخذ و استناد بایسته به قرآن و نیز متروک ماندن دلیل عقل مستقل در استدلالات بعض فقهاء حاصل شده است.
23 آذر 1396 : 17:19
فقه سیاسی اسلام/ استاد ایزدهی/ جلسه 14(96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی، تبعات جدی تخصیص غیرموجه قرآن به روایات را متذکر شد و نتیجه محوریت روایات در استنباط احکام و عدم توجه به نقش اساسی قرآن در این زمینه را موجب صدور فتاوای حِیَل شرعی در ربا و عدم اعتناء به ریشه دار بودن نظریه ولایت فقیه در مبانی دینی قرآنی دانست.
20 آذر 1396 : 16:52
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه13 (96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی به بحث اصولی تخصیص آیات قرآن به خبر واحد پرداخت و گفت: برخلاف رأی مشهور در این زمینه، به دلیل وجود روایات جعلی فراوان در میان روایات صحیح، امکان وثوق به صدور خبر واحد از معصوم وجود ندارد؛ از اینرو نمیتوان به چنین روایتی به عنوان مخصص آیات قرآن استناد کرد.
18 آذر 1396 : 12:13
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه 12 (96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی، ملاک در اخذ به ظواهر را رفتار عرفی مردم خواند و گفت: الفاظ و متون مهم تدوین شده در مسائل اساسی، برخلاف عبارات ساده، چون مورد تشکیک و اختلاف قرار می گیرد برای ظهور خود در معنایی که بر همگان حجّت باشد نیازمند اجرای اصول لفظی عدمی همچون اصل عدم قرینه است.
07 آذر 1396 : 17:10
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه10 (96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی با بررسی جریان تاریخی جعل حدیث گفت: شیوع گسترده جعل روایت از سوی مخالفین مکتب اهل بیت علیهم السلام هدف مشخص و از پیش تعیین شده ای را دنبال میکرد و آن حذف سیره اهل بیت علیهم السلام، وارونه نمایی فضایل آنان و نسبت دادن این فضائل به دیگران بود؛ بر همین اساس است که مخالفت یک روایت با روایات عامّه معیاری برای امکان صدور آن و ترجیح آن نسبت به روایتی است که مضمون آن با روایات عامّه موافق است.
01 آذر 1396 : 09:31
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه 9 (96-95)
وسائل ـ حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی با استناد به توصیه امام علیه السلام به یکی از اصحاب خود برای افتاء، باب اجتهاد و افتاء را حتی در زمان حضور معصوم نیز مفتوح دانست و گفت: لزوم اجتهاد در احکام منحصر به زمان عدم حضور معصوم نیست؛ بلکه با حضور امام معصوم نیز به دلیل کثرت مسائل شرعی و موضوعات مورد سوال مردم و گستردگی مراجعات آنها اجتهاد در احکام وجود دارد؛ به همین دلیل می توان گفت ولایت فقیه منحصر به زمان عدم حضور معصوم نیست.
24 آبان 1396 : 18:48
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه 8 (96-95)
وسائل ـ حجت الاسلام والمسلمین ایزدهی در ادامه بحث روایی پیرامون حجیّت ظاهر قرآن به طرح روایاتی در این زمینه پرداخت که برخلاف مدعای اخباریون مبنی بر اختصاص فهم آیات قرآن به اهل بیت علیهم السلام، دلالت امکان فهم برخی ظواهر قرآنی و آیات الاحکام برای غیر معصوم نیز وجود دارد.
22 آبان 1396 : 13:02
فقه سیاسی اسلام/ استاد ایزدهی/ جلسه7 (96-95)
وسائل ـ حجت الاسلام والمسلمین ایزدهی در ادامه بحث حجیّت ظواهر قرآن صدور روایاتی که فهم قرآن را مختص معصومین علیهم السلام میداند به انگیزه تقابل با انحراف مخالفین در اکتفاء به قرآن دانست و گفت: به جز متشابهات قرآنی که تفسیر و تأویل اهل بیت علیهمالسلام را طلب میکند، دیگر آیات کلام الله را عموم مردم فهم میکنند و مخاطب آن هستند.
14 آبان 1396 : 17:16
فقه سیاسی/ استاد ایزدهی/ جلسه 6 (96-95)
وسائل ـ حجت الاسلام والمسلمین ایزدهی، سیره عقلاء در اخذ و اعتماد به ظاهر کلام متکلم را اساسیترین دلیل بر حجیّت ظواهر قرآن معرفی کرد و گفت: اخباریگری در قرن سیزدهم توسط مرحوم وحید بهبهانی برچیده شد و اما آغاز آن در قرن یازدهم و تقریباً همزمان با حاکمیت تفکر شیعی در ایران و رسمی شدن آن بود؛ بسیاری از بدعت های موجود همچون ناسزاگویی به اهل سنّت در آن دوره پایه ریزی شد؛ احساسی کردن فضای جامعه مطابق منویات حاکمان وقت بود و بلکه آنها نیازمند چنین فضایی بودند.