به گزارش وسائل، کتاب «درباره منابع حقوق و عمل اسلامی»
به قلم احمد سواییا نگاشته شده است. نویسنده کتاب در پی پاسخ به این پرسش است که آیا حقوق اسلامی به صورت ارگانیک با منابع اصلی آن یعنی قرآن و سنت ارتباط دارد. او این مهم را با توجه به متن کتاب و نیز نخستین منابع مکتوب اسلامی پژوهیده است.
نقش نخبگان و عالمان مسلمان طی سدهها تلاش دیگری است که در بخشهای بعدی اثر دنبال میشود. یکی از پرسشهای محوری کتاب شیوه بهره گیری از منابع نخستین در تاریخ فقه و نحوه ارجاع احکام به این منایع است که به باور نویسنده به شکل جدی در دهه پایانی سده نوزدهم از سوی عالمان و فقیهان بسیاری مطرح گردیده است.
مطالعه مباحث درگرفته اطراف این موضوع کوششی است که نویسند میکوشد شیوه انتقال از دوره کلاسیک به دوره مدرن را در حقوق اسلامی، ذیل توجه به شیوه ارتباط حقوق اسلامی با منابع نخستین، توضیح دهد. به گفته احمد سواییا تلاش برای کمک به این بحث با تأکید بر نقش و کارکردهای شفاهی در تدوین، حفظ و انتقال قوانین و قواعد و احکام اسلامی در دوره سازنده آن است.
احمد سواییا در چشم اندازی فراخ توضیح حقوق اسلامی را در دل سه دین ابراهیمی توضیح داده است و ارتباط فقهی و حقوق اسلامی و یهودیت و کلام مسیحی را شرح داده است. این فرض با توجه به کارآمدیهای مدرن حقوق اسلامی در جهان معاصر مطرح شده است که با التفات به پیوستگی الهیات و حقوق اسلامی مدنظر نویسنده قرار گرفته است. در فقه و حقوق اسلامی الهیات و استدلال حقوقی با توجه به منابع اصلی آن یعنی قرآن و سنت نضج میپذیرد.
در واقع رویکردهای مشهور و پذیرفته شده این منابع نخستین را معتبر و بنیاد سازنده قانون و عمل شرعی میدانند که حقوق و احکام به صورت ارگانیک با آنها در ارتباط است. بنابراین، به طور قطع تخطی از منابع اصلی دز فقه و حقوق اسلامی پذیرفتنی نیست و هرگز نتوانسته است در بدنه ادبیاتی که حاکم بر اعمال و احکام مسلمانان است جایی بیابد. کتاب «درباره منابع حقوق و عمل اسلامی» در سال ۲۰۰۴ از سوی انتشارات مستقل گریت اسپیس چاپ و منتشر شده است./908/م
منبع: مرکز تحقیقات اسلامی مجلس