به گزارش خبرنگار وسائل، از سال ۸۸ تا سال۹۹، تمامی عناوین و شعارهای سال، جنبه اقتصادی داشته اند. یا خطاب مستقیم به مسئولان و دولت بوده یا مردم و بازار مصرف و یا هردو.
تشخیص درست پاشنه آشیل کشور و اصرار بر ترمیم نقاط ضعف اقتصاد کشور، تیزبینی و فهم دقیق و نگاه راهبردی رهبر انقلاب را می رساند که در فراز و نشیب های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی، جو حاکم را به سمت پوشش نقطه ضعف اصلی و سکوی پرتاب نظام سوق می دهد و از اینشعار پاپس نمی کشد.
اقتصادی که تفکر لیبرالی و نئولیبرالی در طول سالیان قبل و بعد انقلاب بر آن حاکم بوده، جراحی بزرگی می طلبد که بایستی جهت مصرف تمام انرژی های کشور را به بهانه نام گذاری سال، به سمت رشد و پیشرفت اقتصاد هدف گیری نماید.
درسند چشم انداز ۱۴۰۴، طی چهار پنج سال آینده بایستی در اقتصاد و علم و بهداشت و فناوری و...در قله منطقه ایستاده باشیم و راه چاره، چیزی جز یک برنامه راهبردی یا همان پلن استراتژیک معروف و مصطلح نمی باشد.
اما ویژگی خاص نامگذاری امسال، انتظار و توقع سرعت بخشی به فعالیت ها و سیاستگذاری های خرد و کلان اقتصادی است و معیار سنجش آن، ملموس بودن نتایجش در زندگی و سر سفره مردم می باشد.
جهش تولید، یک تفاوت بزرگ در پلن اقتصادی کشور را لازم دارد و با حرکت های معمولی و روزمره و شناخته شده، ره به جایی نخواهد برد. آنچه که در بیان استراتژیک لازم به توجه و تذکر می باشد، تدوین و طراحی مدل هایی با مزیت رقابتی برای پیشرفت است.
مزیت رقابتی در بیان ساده یعنی فعالیت هایی که منحصر به فرد بوده و خلاقانه و شجاعانه و بومی طراحی شده باشد و در قیاس با طرح های مشابه رقبا، تفاوت را رقم بزند.
شما هر روز به رقیبانتان نگاه خواهید کرد و سعی میکنید تاکتیکهای آنها را کپی کنید: آنها قیمت خود را کاهش دادهاند، پس ما هم باید قیمت خود را کاهش دهیم. آنها محصولات جدید عرضه کردهاند، پس ما هم باید به دنبال توسعه محصول جدید باشیم.
آنها سیستم مدیریت ارتباط با مشتری مستقر کردهاند، پس ما هم باید این سیستم را راهاندازی کنیم. آنها باشگاه مشتریان راهاندازی کردهاند و به هر کس در هر خرید امتیاز میدهند، پس ما هم باید همین کار را انجام بدهیم. آنها فروش ویژه گذاشتهاند، پس ما هم فروش ویژه بگذاریم.
این رفتارها میتوانند اشتباه نباشند. ممکن است واقعاً گاهی اوقات، شما تصمیم بگیرید در پاسخ به تاکتیکهای شرکت رقیب، تاکتیکها و اقدامهایی را بهکار بگیرید. اما اصل ماجرا این است که استراتژی را نمیتوان در رقابتهای تاکتیکی خلاصه کرد.
شما باید در سطح کلان، یک بار تکلیف خودتان را مشخص کنید که محور اصلی رقابت شما چیست و نسبت به رقیبانتان چه مزیتی دارید. از نظر پورتر، مزیت رقابتی به معنای ویژگی یا ویژگی هایی است که باعث میشود یک مرکز اقتصادی بتواند بهتر از رقیبانش عمل کند (Outperforming Competitors).
انتظار بالاتر، اقدامات قوی تر و سریع تر را طلب می کند. ظاهرا باید متفاوت تر از قبل عمل کنیم. در سطح مسئولین، مدیران طراح و مولد و باجَنَم(نه دولتمرد ضعیف و غربزده) می طلبد. در سطح عمومی، مردمی باهوش و حامی در مصرف لازم دارد.
در سطح رسانه نیز، تعهدی آرامش بخش و امیدوارکننده و محرک به سمت کنشگری مثبت(نه یک سلبریتی غرغرو و برج آج نشین) را نیاز دارد که هر طرح ملی بدون پیوست رسانه ای قوی و همسو و هوشمندانه، محکوم به شکست است.
پس مثلث مدیر باعرضه در طراحی و تولید، مردم باهوش و حامی در مصرف، رسانه ای الهام بخش و همراه در تمامی مراحل چرخه تولید تا مصرف، عوامل اصلی تحقق آرمان پیشرفت و ثبات اقتصادی کشور است.
یقینا هیچ کشوری بدون اتکا به نیروهای داخلی و بدون توجه به موقعیت ها و ظرفیت های درون مرزی، به استقلال و پیشرفت نخواهد رسید و طعم تلخ وابستگی را ترک نخواهد نمود و در هر تحریم و نوسان سیاسی و اقتصادی و زیست محیطی و... خواهد لرزید.
مسیر پیشرفت کشور از استقلال در اقتصاد و مسیر استقلال اقتصادی از جهش تولید می گذرد. آینده ای پر از موفقیت و پیشرفت و شادکامی را برای ملت بزرگ ایران آرزومندم./241/241/ح
علیرضا محمدلو