به گزارش خبرنگار وسائل، نشست علمی «بازنمایی وضعیت زن و رسانه در برزیل» سوم تیر ماه با حضور خانم دکتر ویکتوریا دِسیلوا استاد دانشگاه و دکترای رسانه از کشور برزیل و کارشناسی ارشد شبکه تلویزیونی TV Cultural و خانم لیلیان براسیلیرو از دانشجویان و شاگردان دکتر ویکتوریا، همچنین جمعی از پژوهشگران، اساتید و طلاب جامعهالزهرا علیهاالسلام و تعدادی از طلاب زبانآموز اسپانیولی برگزار شد.
ارتباط برزیلیها در مورد ایران
در ابتدای این نشست خانم ویکتوریا در مورد اینکه آژانس خبری در برزیل در مورد ایران و مردم ایران چه می گویند گفت: الان مشکلاتی که بین ایران با امریکا پیش آمده است در هر ساعت خبرهای جدیدی در مورد ایران هست اما خبرهایی که آنها درست میکنند با خبرهایی که در ایران به وقوع پیوسته است فرق میکند.
من به عنوان یک استاد خبرنگار باید دقت داشته باشم که به چه شکلی خبر بنویسم به خاطر اینکه در برزیل مردم طبق آنچه که من مینویسم طبق آن در مورد اسلام و ایران اعتقاد پیدا میکنند.
تقسیم خبرنگار در جهان
خبرنگاران در جهان دو دسته هستند؛ اول خبرنگارانی که دوست دارند خبرهایی را کار کنند که مردم دوست دارند بدانند. دوم خبرهایی که اگر مردم تیتر آن خبر را بخوانند کنجکاو میشوند که کل آن خبر را مطالعه کنند.
مثلاً یک خبر در مورد اینکه کسانی که در سینما به عنوان بازیگر کار میکنند و خبر دوم اینکه نیروهای نظامی ایران پهباد آمریکایی را مورد حمله قرار دادند وقتی خبر دوم را میخوانند کنجکاو میشوند که تا آخر مطالعه بکنند.
بعد از اینکه ما انتخاب میکنیم یک موضوع را که تبدیل به خبر کنیم میبینیم که چه طوری تیتر آن خبر را بنویسیم بعضی مواقع من فقط اطلاعات را میدهم و قضاوت را به خوانندگان میسپارم و یک شکل دیگر این است که نظر و دیدگاه خودم را مینویسم، آن چیزی که در مورد ایران در برزیل میبینیم نظر خود خبرنگاران بیشتر است ولی در حقیقت به آن شکل نیست.
وقتی ما نظر خودمان را میدهیم و به آن حقیقت نمیپردازیم نتیجهاش در برزیل این شده که مردم برزیل تقسیم شدهاند به دو دسته یک عده ایران و مردم ایران را دوست دارند و دسته دیگر به آمریکا علاقه مند هستند و این به خاطر آن خبرهایی است که ما خبرنگاران با دیدگاه خود آن را تفسیر میکنیم.
متاسفانه خبرنگاران به دنبال تحقیق نیستند که آیا موضوعاتی که در مورد ایران گفته میشود واقعیت دارد یا به دروغ به ایران نسبت داده میشود وقتی که خبرنگاران تحقیق نمیکنند مردم به طریق اولی تحقیق نکرده و در نتیجه نسبت به یک کشور دیدگاه بدی پیدا میکنند.
ما به عنوان خبرنگار نباید به یک منبع خبری رجوع کرده و با استفاده از آن فوراً یک خبری را منتشر کنیم بلکه باید اتفاقی که افتاده نسبت به آن تحقیق کرده و چندین مورد درباره آن موضوع را مورد بررسی قرار داده بعد خبر را منتشر کنیم.
مثلاً در مورد ایران که پهباد را زدند نباید با مراجعه به یک منبع خبری بدون تحقیق در اطراف آن موضوع فوراً خبر را منتشر کنیم و در مورد آن قضاوت کنیم بلکه باید ما به عنوان یک خبرنگار ببینیم دیدگاه ایران در این موضوع چه چیزی بود؟ و نظر آمریکا در این مورد چیست؟ و چرا آمریکا به مرزهای ایران تجاوز کرده است؟ باید هر دو طرف دعوا را بررسی کرده بعد نظر بدهیم.
بعد از اینکه ما تصمیم گرفتیم که در مورد کدام موضوع خبر بنویسیم باید آن را در اتاق جلسات بررسی کرده بعد منتشرش کنیم در هر جای دنیا وقتی ما بدون بررسی یک خبری را منتشر میکنیم در واقع درباره آن پیشداوری کردیم.
ما قدرت اینکه مردم به چه شکلی باید تفکر کنند نداریم ولی قدرت این را داریم که پیشبینی کنیم در مورد این موضوع مردم چه خواهند گفت و چه برداشتی خواهند کرد.
ما قدرت اینکه در ذهن مردم وارد بشویم نداریم اما وقتی یک خبر تکرار میشود این زودتر به مردم رسیده و زودتر بین مردم پخش میشود. امروز با این فضای مجازی مشکل بیشتر شده است به خاطر اینکه مردم با دیدن خبر در فضای مجازی فکر میکنند و قضاوت میکنند و خود آنها که به ایران نیامدند به واقعیت آن خبر برسند.
مردم برزیل هیچ خبری در مورد فرهنگ ایران ندارند فقط در مورد ایران و آمریکا به شکل خیلی کلی اطلاع دارند مردم برزیل در مورد فضای عمومی ایران اطلاعی ندارند مردم که در غرب به اینترنت بیشتر دسترسی دارند مهمترین فضای عمومی آنها حساب میشود چیزی که مردم برزیل را به مردم ایران نزدیک تر میکند رادیو و تلویزیون و اینترنت است.
هجمه رسانهای جهان برای نشان دادن چهره تروریستی از مسلمانان
بعد از سخنان خانم ویکتوریا، خانم لیلییان که در مورد تروریسم در جهان مطالعه میکند به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: ما جستوجو کردیم در مورد خبرهای تروریسم در جهان در اینترنت 32 خبر در مورد تروریسم پیدا کردیم که از آن 23 کلمه در مورد مسلمانان آوردند. وقتی که آنها در مورد تروریسم حرف میزنند سریع ذهن انسان به اسلام میرود وقتی که یک مسیحی حمله تروریستی انجام دهد از لفظ تروریسم استفاده نمیکنند.
در بخش دیگر این نشست خانم ویکتوریا اظهار داشت: چه طور ما می توانیم این وضعیت را عوض کنیم آنها وقتی یک خبر را میخواهند منتشر کنند خودشان انتخاب میکنند که مردم چه خبری بخوانند و چه خبری را نخوانند آنها خبرهایی را که به نفع ایران هست اجازه خواندن آن را به مردم نمیدهند ما باید برنامه ای بچینیم که مردم دنیا از خبرهای ایران به نحو واقعیت استفاده بکنند.
بنده فقط 30 سال است که در حیطه خبرنگاری مشغول هستم و برای بنده خیلی سخت بود که به عنوان خبرنگار وارد ایران بشوم اگر من به عنوان خبرنگار بخواهم در موضوعی خبری بنویسم باید خودم به ایران آمده و آن موضوع راببینم بعد در مورد آن بنویسم.
من اینجا آمدم که تحقیقی در مورد اینکه مردم ایران در مورد برزیل چه دیدگاهی دارند و مردم برزیل در مورد ایران چه دیدگاهی دارند تحقیقی انجام دهم.
ایرانیان احترام زیادی برای جامعه زنان قائل هستند / نوع پوشش برای زنان آزادی نمیآورد
بعد از آمدن به ایران دیدم که در ایران به زن خیلی احترام میگذارند و مزاحمت خیابانی در ایران ندیدم اما در برزیل مزاحمتهای زیادی از طرف مردان نسبت به زنان هست با اینکه در برزیل آزادی زیادی نسبت به زنان هست اما به زنان احترام نمیگذارند در ایران با اینکه زنان در خیابان ها زیاد هستند اما مردان نسبت به آنها مزاحمت ایجاد نمیکنند.
با اینکه ما در برزیل آزاد هستیم و هر نوع لباسی را میپوشیم اما آزاد نیستیم چون مزاحمتهای زیادی از طرف مردان نسبت به زنان هست لباس آزادی نمیآورد با اینکه زنان در برزیل لباس نمیپوشند اما آزاد نیستند.
برخی زنهایی که در برزیل زندگی میکنند حجاب اجباری در کشور شما را نوعی دیکتاتوری میدانند ولی من به مطلبی اشاره میکنم که خیلی جالب است به خاطر اینکه الان که من در برزیل زندگی میکنم و حجابی ندارم اما در یک کشور دیکتاتور هستم.
احساس آزادی با حجاب / حجاب اجباری دیکتاتوری نیست
چراکه من باید خودم را طوری نگه دارم که لاغر باشم با اینکه مسن هستم باید خود را طوری نشان دهم که جوانتر جلوه کنم؛ باید موهای من مرتب باشد و اینها اجباری است در نتیجه دیکتاتوری در برزیل خیلی زیادتر از کشورهایی است که حجاب در آن کشورها وجود دارد زیرا محدودیتهایی که نسبت به زنان است خیلی بیشتر است. من وقتی وارد کشور ایران شدم و حجاب به سر کردم احساس آزادی کردم.
برزیل یکی از کشورهایی است که زنان در آنجا بیشتر کشته میشوند و آنها توسط دوست پسر یا شوهران خود کشته میشوند چون آنها زنان را صاحب خود میدانند پس در نتیجه با این اوضاع در برزیل چه طور ادعا میشود که آزادی وجود دارد. با این حساب هم آزادی در ایران بیشتر است و احترام و ارزشی که در ایران به زن و خانواده میگذارند خیلی بیشتر از برزیل است./501/422/ح
تهیه و تنظیم: محرم آتش افروز