vasael.ir

کد خبر: ۱۲۸۹۱
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۵:۲۱ - 14 March 2019

یادداشت | مصرف‌زدگی و ترویج زندگی لاکچری مانع تحقق عدالت

وسائل ـ اگر دغدغه عدالت گستری در میان مردم را داریم، علاوه بر تصفیه و پالایش فکری و روحی حاکمان جامعه که بخشی اعظمی از آن در انتخابات‌ها رقم می‌خورد، بایستی نگاه توسعه محور از پایین به بالا را هم تصحیح و به جاده اصلی بازگردانیم. باید نوع نگاه به مردم را از حالت توده‌ای و تجاری در آوریم و آنها را صرفا سلول‌های رشد اجتماعی و جمعی فرض نکنیم.

به گزارش خبرنگار وسائل، عدالت بزرگترین آرمان تمامی پیامبران و یادداشت | مصرف‌زدگی و ترویج زندگی لاکچری مانع تحقق عدالتامامان و نایبان آنها در تمام طول تاریخ بوده و هست که قرآن می فرماید «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَ أَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» این تعبیر و عنوان از چند زاویه جذاب و قابل پردازش جدی است. مهمترین دغدغه بشر امروزی حداقل در بعد اجتماعی، مساله عدالت است.

حکومت ها و کارگزارانشان، با شعار مختلف و متنوعی وارد عرصه سیاست و مردم داری می شوند ولی آنچه که از ابتدا علت حدوث حکومت یک جناحی می شود و پیروزی های انتخاباتی را رقم می زند، چیزی نیست جز پیام عدالت گستری برای مردم که اگر درست و منطقی و به جا رسانده شود و در کش و قوص زد و خوردهای رسانه ای گم نشود، قطعا آن شخص یا آن جناح پیروز خواهد شد.

نکته اینجاست که چرا عدالت دستاویز حدوث می شود ولی در بقای سیاستمداران به چشم نمی خورد؟ شاید بهتر باشد چنین سوال کنیم که آیا سیاسیون و حاکمان بعد از رد شدن از خان رأی مردمی و رسیدن به کرسی های قدرت، علت پیروزی های شان را به فراموشی می سپارند و یا اینکه موضوع عدالت به دلیل ثقیل بودن، توان عملیاتی شدنش از دسترس مسئولین امر خارج می شود.

 

عدالت، علت حدوث و بقای حکومت

تحت هر شرایطی باید گفت که علت حدوث، علت بقا هم هست و خروج از دایره عدالت، باعث کوتاه شدن فرصت خدمت و تداوم حضور در عرصه قدرت خواهد شد. اما نکته بسیار هم که ما را به نقطه مرکزی بحث حاضر برساند این است که اساسا استراتژی حکومت ها این بوده و هست که عدالت را از بالا به پایین سرازیر نمایند و به نوعی چون اعتقاد بر این است که مسئول عادل از لوازم دولت عدالت محور است و فرد مصلح باید خودش صالح و اصلح باشد، نوع نگاه ها به سمت بالادست حکومت بوده و به علل متعدد این امر رخ نمی دهد و مساله عدالت محقق نمی شود و روی زمین می ماند.

فارغ از اینکه شرط لازم و نه کافی برای تحقق دغدغه های حاکمیتی، بروز و ظهور آن ابتدا در جامه بالادستی هاست و آنها باید ملتزم به عدالت باشند تا انتظار جامعه عادلانه در تخیلات باقی نماند، باید عرض شود که این بخشی از ماجراست و شرط کافی نیست.

 

شرط کافی برای عدالت در بستر اجتماعی

توقف در این نوع برخورد با عدالت باعث درجا زدن در امر پیشبرد ماموریت جامعه و انقلاب است. اگر دغدغه عدالت گستری در میان مردم را داریم، علاوه بر تصفیه و پالایش فکری و روحی حاکمان جامعه که بخشی اعظمی از آن در انتخابات ها رقم می خورد، بایستی نگاه توسعه محور از پایین به بالا را هم تصحیح و به جاده اصلی بازگردانیم.

باید نوع نگاه به مردم را از حالت توده ای و تجاری در آوریم و آن ها را صرفا سلول های رشد اجتماعی و جمعی فرض نکنیم. نگاه ابزاری به مردم یعنی اینکه در مواجهه با ساحت های مختلف نیازهای انسانی شان، ویژگی های اقتباسی از جوامع اروپایی و آمریکایی را محور مبادله و بازار خرید قرار دهیم. خیلی واضح و صریح می توان گفت که به جای توجه به عموم مردم در تامین عموم نیازهای شان در بازارهای اصلی و مردمی، مرکز توجهات نظام اقتصادی به سمت فروش تجاری و بیزینس های خاص سوق پیدا می کند.

 

مصرف زدگی و ترویج زندگی لاکچری مانع تحقق عدالت

با هزینه های هنگفتی که شرکت های تجاری برای تبلیغات فروش اجناس خود انجام می دهند و فضای ذهنی و روحی مردم را نسبت به مصرف بسیاری از کالاهای غیرضروری و اصطلاحا لوکس و لاکچری شرطی می نمایند، مهمترین عنصری که دور از چشم های غفلت زده آسیب می بیند، قشر مستضعفی است که توان خریدش پایین بوده که یا قدرت خرید ندارد و یا بطور متظاهرانه خود را در جامعه مصرف زده تطبیق می دهد و شبیه سازی می نماید.

خود نمایشی افراد آنها را عادت به همراهی با قشر در صحنه همیشه مصرف کننده و مصرف زده می کشاند و مسابقه تجمل گرایی و حضور هرچه بیشتر در پاساژهای خرید راه می اندازد. در این مسابقه هیجانی که هر روز محصولات پر جاذبه وارد بازار و ویترین مغازه ها می شود و از طرف اسپانسرهای تبلیغاتی در صدا و سیما و بیلبوردهای تبلیغاتی حمایت و تبلیغ می شود، عادت واره های جدید و ذهنیت های جدید و رفتارهای کنشگر شرطی شده از جانب محیط و بازار شکل می گیرد و اصطلاحا واقعیت های اجتماعی جدیدی ساخته می شود.

 

عدالت، قربانی تفکر «تقدم اقتصاد بر فرهنگ»

در مجموع نیز وقتی به عقب نگاهی می افکنیم و صحنه مسابقه مردمی را می بینیم، برهم ریختگی فرهنگی و تخریب ذائقه ها از طرفی که از فرط تنوع و بعضا اسراف در مصرف رخ داده و از طرفی تاب نیاوردن و زمین گیر شدن عده ای به دلیل عقب ماندن از قافله مصرف زدگی و رسیدن به سرحد افسردگی اجتماعی و از طرفی خالی شدن جیب مردم بدون اینکه دردی از مشکلات آنها را دوا نماید و...نشان از یک گسست اجتماعی و فاصله طبقاتی و آسیب دیدن موضوع مهم و استراتژیک عدالت اجتماعی است که در فرایند مصرف زدگی شکاف بزرگی برداشته است.

انسان های جدید که محصول بازار عرضه و تقاضای جدید و حاصل ذهنیت های تجاری و پست مدرن مسئولین می باشد که توسعه اقتصادی را بالادست توسعه فرهنگی تعریف کردند و نتیجه اش این شد که توسعه فرهنگی به طور کاریکاتوری و البته بدون مبنا و کاملا نسبی گرایانه و با تخریب همبستگی اجتماعی واقع شد و بسیاری مشکلات مهم دیگر که در راس آنها نابرابری اجتماعی و دور شدن از آرمان عدالت می باشد را رقم زد.

باشد که مسئولین امر و متولیان مساله فرهنگ در جامعه، چنبره و حکومت اقتصاد بر فرهنگ یا تئوری فرهنگ برای اقتصاد را بزدایند تا شاهد رشد عدالت از بطن جامعه و انتظار جامعه عدالتخواه برای رسیدن به دولت عدالت محور باشیم./704/241/ح

 

علیرضا محمدلو

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار
اوقات شرعی
۰۱ / ۰۲ /۱۴۰۳
قم
اذان صبح
۰۴:۵۷:۵۸
طلوع افتاب
۰۶:۲۷:۵۸
اذان ظهر
۱۳:۰۵:۴۷
غروب آفتاب
۱۹:۴۲:۵۸
اذان مغرب
۲۰:۰۰:۳۳