امام صادق علیه السلام که از اواخر امویان هدایت شیعه را عهده دار شد، رسالت خویش را ژرف سازی و تحکیم بنیان های اعتقادی و فقهی تشیع می دانست و با استفاده از موقعیت و فرصت پدید آمده توانست صورت بندی منسجمی از مذهب شیعه ارئه کند. بی ثباتی نظام اموی و انقلابی شدن وضعیت سیاسی، هر چند انتظار برخی از شیعیان را برای دخالت بیشتر امام در امور سیاسی در پی داشت. از دیدگاه او فعالیت فکری در راستای تاسیس و تقویت بنیان های نظری و اصول عملی اهمیت بیشتری داشت. ص 255