به گزارش خبرنگار سرویس مسائل مستحدثه پایگاه تخصصی فقه حکومتی وسائل ، حجت الاسلام محسن غرویان در جلسه نهم از درس فقه اصلاح ژنتیک (فقه تراریختگی) ضمن اشاره به دیدگاه آیت الله تبریزیان در مورد محصولات تراریخته به نقد و بررسی این نظر پرداخت.
وی با اشاره به مخالفت آیت الله تبریزیان با استفاده از اینگونه محصولات گفت: نظر آیت الله تبریزیان این است که بعضی از محصولات تراریخته مانند هویج فرنگی، اسفناج و نخود فرنگی را استعمار جایگزین بعضی از محصولات ایرانی ما کرده است که این محصولات باعث ناباروری می شوند برای مثال گوجه فرنگی یک گیاه سمی زینتی در کشور فرانسه بوده است که در جنگ جهانی دوم به شهرها فرستاده شد و استفاده از آن باعث استرس و فوبیا شده است.
استاد سطوح عالی حوزه در ادامه ضمن رد تلویحی این دیدگاه گفت:
1- نیت این افراد از کجا بدست می آید؟
2- اگر چنین باشد آنها خودشان نیز از این محصولات استفاده می کنند.
این که بگوییم این محصولات را مصرف نکنیم و بجای آن محصولات ایرانی خودمان را مصرف بکنیم و این را به استعمار ربط بدهیم، این باعث تمسخر ما می شود و می گویند اینها چه حرف هایی است که می زنید؟
برای اثبات ضرر ابتدا نیاز به کارشناسی داریم صرف احتمال در این مسائل کافی نیست و در طرح مسائل علمی، دینی، باید دقیق باشیم و حداقل با احتیاط حرف بزنیم.
اهم مباحث استاد غرویان به شرح ذیل می باشد:
دیدگاه آیت الله عباس تبریزیان در خصوص خوراکی های تراریخته یا اصلاحا ژنتیک:
الف ـ زردک ایرانی سبب باروری است، اما استعمار هویج فرنگی را جایگزین کرد که عامل ناباروری است، امروزه در ایران 25 درصد از افراد و زوجین در سن باروری نابارور می باشند و 25 درصد ازدواج ها هم به طلاق می انجامد.
ب ـ اسفناج را که تراریخته است جایگزین برگ چغندر کردند، برگ چغندر درمان هزار درد است.
ج ـ نخود فرنگی و گوجه فرنگی؛ تراریخته و عامل ناباروری هستند، گوجه فرنگی گیاه سمی زینتی فرانسه بود بعد از جنگ جهانی دوم به شهر فرستادند، افراد استرسی و فوبیا شدند، آمدند کشورها را مستعمره و اشغال کردند.
از این سه و چهار نمونه من برداشتم این است که به هر حال می خواهند نتیجه بگیرند که این فرایند تراریختگی اولا مضر است و ثانیا این دست استعمار است برای ضربه زدن به مسلمانها و کشورهای تحت استعمار.
چند نکته
نکته اول: ما نیت این افراد را از کجا بدست می آوریم؟ بنظر من باید اینها احراز بشود، اگر به لحاظ نیت استعمارگر ممنوع کنیم این صنعت، علم و دانش را و بگوییم حرام است و استفاده از این محصولات تراریخته را ممنوع بکنیم به این دلیل، باید احراز بشود، بنده نمی توانم قبول بکنم که آنها این قصد را داشته اند که هویج فرنگی بیاورند و زردک ایرانی را جمع بکنند.
نکته دوم: اگر این چنین باشد آنها خودشان نباید از هویج فرنگی استفاده بکنند در حالی که در سوپر مارکت هایشان و در سبد غذایی خودشان هویج فرنگی وجود دارد، برگ چغندر و اسفناج هم وجود دارد، کافی است ما یک سری بزنیم به سوپر مارکت ها و میوه فروشی و سبزی فروشی های آنها، آنها همه این موارد را استفاده می کنند.
باید ما به نظر کارشناسان این فن اعتماد بکنیم، این که بیایم دیدگاه خودمان را، که مثلا بگوییم زردک مصرف کنید، هویج فرنگی نخورید، این را ربطش بدهیم به اینکه استعمار این کار را کرده است، این ها بعضا مقداری ما را مورد تمسخر هم قرار می دهند، می گویند این حرف ها چیست که می زنید؟ این را باید مقداری دقت کنیم.
ممکن است این اتفاقات افتاده باشد ولی این باید اثبات بشود، آیا واقعا گوجه فرنگی گیاه سمی زینتی فرانسه بوده است؟ در حالی که الآن هم گوجه فرنگی وجود دارد در فرانسه، چطور خودشان گیاه سمی استفاده می کنند؟
سپس ارتباط این بیماری ها را با مواد خوراکی باید به شکل علمی اثبات بکنیم، احتمال بدهیم یا به ذهنمان بزند که استرس یا فوبیا مثلا ناشی از نخود فرنگی یا ناشی از گوجه فرنگی و امثال اینهاست، اینها را از ما نمی توانند بپذیرند.
برای اثبات ضرر باز باید بیاییم کارشناسی کنیم و یک نکته دیگر این است که اگر بخواهیم ضرر های این چنینی را در نظر بگیریم بسیاری از اینها بر می گردد به مسئله کلامی که خداوند مثلا چرا این موجودات را خلق کرده است؟ چرا این گیاهان را خلق کرده است؟ اگر کمترین ضرر هم موجب این بشود که بگوییم استفاده از اینها ممنوع است آن موقع بسیاری از چیزهایی که می خوریم ضرر دارد، الآن گوشتی که می خوریم ضرر دارد، روغن ضرر دارد، آب بیش از حدش ضرر دارد، هرچیزی را از خوردنی ها و آشامیدنی ها حساب بکنید، بالاخره همین چیزهایی که ما می خوریم سبب مردن ما می شود، یعنی موادی که ما می ریزیم درون معده مان آخرش ما را می کشد پس ضرر در همین مخلوقات الهی است و ربطی به شرق و غرب و استعمار و اینگونه چیزها ندارد و مقداری به نظر من در این بحث باید توجه کنیم.
این غذاهایی که ما می خوریم مانند فست فودها، این ها به شکل علت و معلولی سبب یک سری عوارض روحی و روانی می شود و نهایتا منجر به مثلا اعتیاد، قتل، بزهکاری های اجتماعی می شود، ولی این منحصر به محصولات تراریخته نیست یعنی شما غلبه سودا پیدا بکنید، یک نوع عوارض روحی و روانی دارد، غلبه صفرا پیدا بکنید، از قدیم طبیعیات گفته اند که این امزج اربعه هرکدام موجب یک سری بیماری های خاصی در بدن انسان می شود و این ربطی به محصولات تراریخته ندارد.
در طرح مسائل علمی، دینی، خیلی باید دقیق باشیم و حداقل باید با احتیاط حرف بزنیم، یعنی همیشه یک درصدی جا بگذاریم برای اینکه ممکن است طوری که من فکر می کنم نباشد یعنی، یقینی نیست.
در بسیاری از مسائل دینی شاید بگویند 90 درصد از آنها از ظنیات است، مسائل علمی که مطرح می شود ظنیات است.
اینکه بگوییم اینها به بدن انسان ضرر می زنند و باعث مشکلات روحی و روانی و غیره می شوند، ما منکر اینها نیستیم اما صرف این مسائل کافی نیست تا حکم حرمت را برای آنها جاری کنیم ، یک حکم هایی را فقها دادند بر اساس همین گونه مسائل و حالا این حکم ها نقض شده است یعنی خود آن فقیه می آید از فتوایش بر می گردد و نمونه هایش زیاد است، راجع به محصولات جدید علمی، تکنولوژی که آمد رایتل بود، ویدئو بود، اینترنت بود، اینها یک فتاوای محکمی اول صادر کردند و گفتند استفاده از اینها حرام است، الآن خودشان دارند استفاده می کنند، آقایان فقها و علما از این ابزارهای جدید استفاده می کنند و هکذا از این بحث ها.