به گزارش سرویس جامعه پایگاه تخصصی فقه حکومتی وسائل ، احمد شهدادی در همایش ملی فقه هنر با اشاره به مقومات پیشرفت فرهنگی در جامعه اظهار کرد: برخی از متفکرین چهار ضلع را برای این پیشرفت بیان کردند، نخستین ضلع عقلانیت است و جامعه‌ای می‌تواند پیشرفت کند که سطح عقلانیت بالایی داشته باشد.
وی ادامه داد: جامعه‌ای که هنجارهای اخلاقی در آن رواج ندارد، جامعه پیشرفته‌ای نیست، جامعه‌ای که منبع ارزش آن در عالم ماده باشد، یک جامعه عقب مانده است.
عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی هنر و اندیشه اسلامی افزود: جامعه‌ای که در آن معنویت جریان دارد، یک جامعه پیشرفت است، داشتن تجربه زیباشناختی هم می‌تواند موجب تکامل فرهنگی یک جامعه شود، انسان در فطرت و طبیعت خود زیباشناخت است و زیبایی را می‌آفریند، هزاران سال اثر مکتوب در جوامع انسانی، این را نشان می‌دهد.
شهدادی با اشاره به تجربیات انسان در دنیا اظهار کرد: برخی از تجربیات انسان، منحصر به فرد است و این تجربیات در قبال هنر رخ می‌دهد، انسان موجودی است که تجربه زیباشناختی دارد و به این لحاظ با حیوان متفاوت است.
وی ادامه داد: خداوند موجودی است که زیبا است و زیبایی را دوست دارد، اسلام به صورت تفصیلی این گونه خداشناسی را مطرح کرده، خداوند بی‌نهایت‌ترین وجود است.
عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی هنر و اندیشه اسلامی افزود: عقل تصدیق می‌کند که یک سری ارزش‌ها همچون ارزش‌های زیباشناختی دارای حسن است، خلاقیت و زیباشناسی را خداوند در انسان به ودیعه گذاشته است، انسان یک موجود زیباشناس است.
شهدادی، حق را دارای مشروعیت الهی دانست و تصریح کرد: در تکوین و تشریع به حق اعتقاد داریم، بسیاری از فقها می‌گویند که حقوق طبیعی انسان از تکوین ناشی می‌شود و به همین دلیل احکام فقهی نباید با مقتضیات تکوینی در تعارض باشد وگرنه دچار مشکل می‌شویم.
وی ادامه داد: جامعه‌ای که در برابر انواع هنرها واکنش نشان می‌دهد و به معنویت می‌رسد، به تکامل خواهد رسید، در آثار متفکرانی همچون شهید مطهری این مطلب مطرح شده است.
عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی هنر و اندیشه اسلامی افزود: اگر فقه بخواهد جامع‌نگر باشد، باید به مبناهای فلسفی و نظری توجه کند، در فقه کلان نمی‌توان به سراغ احکام جزئی رفت.
شهدادی با اشاره به تأثیر هنر بر انسان اظهار کرد: هنر بر عاطفه انسان تأثیر می‌گذارد و ندیدن تجربه‌های زیباشناختی با خداشناسی در تعارض است.
وی ادامه داد: تجربه زیباشناختی یک حق برای انسان است و جلوگیری از این حق با مقاصد شارع ناسازگار است.
عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی هنر و اندیشه اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: فقه کل گرا یا جامع‌نگر باید به تبیین حق تجربه زیباشناختی و لوازم و نتایج نظری و عملی آن بپردازد و رابطه دین، نهادهای دینی و حاکمیت را با تأمین این حق روشن کند، پیش‌فرض کلامی این حق فطری، بر تعریف فقه از خداوند، اخلاق و کمال استوار است.
تهیه و تنظیم : محرم آتش افروز
منبع : طلیعه با تصحیح