وسائل- مرحوم علامه‌ی مجلسی قدس سره در مرآت العقول که شرح کافی است و هم در ملاذ الاخیار که شرح تهذیب هم در باب این روایت مورد اشاره گفته است که ضعیفُ، این روایت ضعیف است. و روایت ضعیف که نمی‌تواند اشتراط را اثبات بکند.

وسائل- اگر بنا باشد شرطیت عدالت را در امر به معروف لحاظ کنیم آنگاه اصل واجب که بسیار بر آن تاکید شده و به عنوان اساس بقای جامعه اسلامی شناخته می شود متروک و مسدود می شود چرا که تحقق این شرط سخت است در حالیکه هدف از وجوب امر به معروف و نهی از منکر اقتضائی متضاد با این اشتراط دارد. از این روی نمی توان این امر را شرط وجوب دانست بلکه امری مورد تاکید و مطلوب تلقی می شود.

وسائل - باید بررسی شود که «وَ أْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ ائْتَمِرُوا بِهِ» چه دلالتی دارد بر این که امر به معروف مشروط به عدالت است یا «و انهوا عن المنکر و انتهوا عنه» چه دلالتی بر مشروطیت دارد؟ بله دلالت می‌کند که این کار خوبی است و اگر بخواهید آن امر و نهی شما مؤثّر باشد خودتان هم باید مُؤتمر باشید منتهی باشید اما مشروط بودن وجوب را به او دلالتی نمی‌کند.

وسائل- اعتماداً بر توثیق جناب ابن طاووس قائل هستیم که محمد بن موسی ثقةٌ و هم اسماعیل ثقةٌ، اگر این دو بزرگوار در سند روایتی واقع بشوند از ناحیه‌ی آن‌ها این سند اشکال ندارد و اگر این کتاب ثابت بشود که همان کتاب نگاشته شده همان کتابی است که محمد بن محمد الاشعث عن موسی بن اسماعیل عن اسماعیل عن موسی بن جعفر دارد نقل می‌کند اگر این را اطمینان پیدا کنیم از ناحیه‌ی سند دیگر مناقشه نداریم.

وسائل- بنابر ادله بررسی شده حجتی برای استناد به روایات کتاب جعفریات و اشعثیات وجود ندارد مگر آن روایاتی که در کتب معتبر سلف مورد اشاره واقع شده باشد مثل اینکه از ابن طاووس یا صدوق نقل کنند بنابراین روایت مذکور در خصال را نمی توان بر اساس استناد به این دو کتاب تصحیح نمود.

وسائل- بحث در اعتبار سند و صدور این روایت داله‌ی بر اشتراط عدالت در وجوب امر به معروف و نهی از منکر است چرا که اگر بپذیریم دلالت روایت را و مناقشات دلالی را صرف‌نظر بکنیم حاصل اشکال سندی این است که روایت خصال مرفوعه هست و ابن ابی عمیر رَفَعهُ الی ابی عبد الله علیه السلام، بنابراین ارسال دارد.

وسائل- عدالتی که گفته می‌شود تارةً مقصود عدالت اضافی است یعنی نسبت به امور دیگری غیر از این تکلیفی که الان برای امر به معروف نسبت به این مورد این مورد یا نهی از منکر نسبت به این مورد دارد در امور دیگر عادل باشد نسبت به بقیه‌ی واجبات عامل باشد و نسبت به محرمات تارک باشد

وسائل- برخی اشکال کرده اند این روایت مشتمل است بر بعض اموری است که قطعاً آن‌ها شرط نیستند و واجب هم نیستند نه شرط وجوب هستند و نه شرط واجب بلکه از آداب و مستحبات در هنگام امر و نهی هستند مثل رفیقٌ فیما یأمُرُ به و رفیقٌ فیما ینهی عنه، بنابراین این موارد می تواند اشعار داشته باشد که انّما یأمُرُ بالمعروف و ینهی عن المنکر دلالت بر وجوب ندارد.

وسائل- کسی امر به معروف و نهی از منکر می‌کند تنها کسی امر به معروف و نهی از منکر می‌کند که این سه خصلت را داشته باشد عامل باشد بما یأمُرُ به، تارک باشد بما ینهی عنه، و عادل باشد فی ما یأمُر، عادلٌ فی ما یأمُر، یعنی به آن که امر می‌کند عادل است

وسائل- در حجیت روایات ارشاد بیان شده جناب دیلمی از قدمای اصحاب است حتی مقدم بر شیخ مفید و اَضراب شیخ مفید است و عصر ایشان عصری است که به دست آوردن فرمایشات ائمه علیهم السلام راه‌های حسی برای آن وجود داشته و متوفّر بوده از این جهت وقتی ایشان إخبار می‌کند که قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و یا ائمه علیهم السلام، به نحو جزم إخبار دارد می‌کند خبرش می‌شود خبر محتملُ الحسّ و الحدس، و ثَبَت فی الاصول که خبر محتمل الحس و الحدس حجت است.