به گزارش خبرنگار وسائل، کتاب «سلوک با همسر» راهی جلوی پای ما قرار می دهد تا به خدا نزدیک تر شویم اما از راهی متفاوت که شاید خیلی حواسمان به آن نبوده است. برای مایی که معمولاً دنبال نسخه های عجیب و غریب با توصیه هایی سخت و غیرطبیعی می گردیم، اینکه کسی بهترین راه نیل به تقرب را دقت در رفتارهای خانوادگی معرفی کند شاید عجیب باشد.
صاعقه منت گذاری
در معاشرت با همسر باید از منت گذاری و به رخ کشیدن احسان و نیکی و خدمت در حق او به شدت پرهیز نمایی، چراکه خدمت رسانی و نیکی و خدمت و خیرخواهی تو نسبت به همسرت به هر اندازه و مرتبهای که باشد، اگر آفت منت گذاری و به رخ کشیدن را به همراه داشته باشد، نه تنها از آثار معنوی آن کاسته میگردد، بلکه این عمل عبادیات را از اثر و نورانیت انداخته و از سیر الی الله بازت میدارد که حضرت جانان فرمود: بخششهای خود را با منت گذاری و آزار نمودن، باطل نسازید، یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِکمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَیٰ کالَّذِی ینْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکهُ صَلْدًا لَا یقْدِرُونَ عَلَیٰ شَیءٍ مِمَّا کسَبُوا وَاللَّهُ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ «ای اهل ایمان، صدقات خود را به سبب منّت و آزار تباه نسازید مانند آن که مال خود را از روی ریا (برای جلب توجه دیگران) انفاق کند و ایمان به خدا و روز قیامت ندارد.
مثل این ریاکاران بدان ماند که دانه را (به جای آنکه در زمین قابلی افشانند) بر روی سنگ صاف غبار گرفتهای ریزند و تند بارانی غبار آن بشوید و آن سنگ را همان طور صاف و بیگیاه به جای گذارد، که نتوانند هیچ حاصلی از آن به دست آورند. و خداوند گروه کافران را راه (سعادت) ننماید.» « سوره بقره، آیه 264»
اگر پیکره عملت زیبا و از حسن فعلی برخوردار؛ و نیت و انگیزهات خالص و به حسن فاعلی آراسته بود، باید در تمام عمر مراقب باشی که خدماتت ، به صاعقه منت گذاری و به رخ کشیدن نسوزد و حبط نگرددو بی بهره از ثمرات آن نشوی، که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: کسی که به برادر دینی خود خدمتی نماید و سپس بر وی منت گذارد، خداوند عمل او را محو و نابود ساخته و وزر منت نهادن را بر او نوشته و خدمت و سعیش را مشکور و منظور ندارد.
«مَنِ اصْطَنَعَ إِلَى أَخِيهِ مَعْرُوفاً فَامْتَنَّ بِهِ أَحْبَطَ اللَّهُ عَمَلَهُ وَ ثَبَّتَ وِزْرَهُ وَ لَمْ يَشْكُرْ لَهُ سَعْيَهُ.» «کسی که کار نیکی در حق برادرش انجام دهد و بر او منت بگذارد، خداوند عملش را حبط میکند و گناهش را برایش مینویسد و پاداشی به او برای این کارش داده نمیشود.« من لایحضرالفقیه؛ ج4، ص 17».
نقص در توحید
رذیله منت گذاری و به رخ کشیدن، ریشه در انیت و منیت و خودبینی و عدم اخلاص و نقص در توحید و آلودگی به شرک خفی دارد، چرا که موحد محض ، همه برکات را از از حضرت جانان می بیند که او خود فرمود: آنچه از نعمت ها دارید، همه از خدا می باشد؛ «وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ» و شما بندگان با آنکه هر نعمت که دارید همه از خداست و چون بلایی به شما رسد به درگاه او پناه جسته و به او (در رفع بلا) استغاثه میکنید.« سوره نحل؛ آیه 53»
او که ساقی و مطعم و منعم حقیقی است «وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ» «و همان خدایی که مرا غذا میدهد و سیراب میگرداند.» «سوره شعرا؛ آیه 79» تو را که هیچ و فقر محض می باشی، مجرای رحمت و خیررسانی به دیگران خصوصا همسرت قرار داده است و هر خدمت و احسان و خیری که در هستی مشاهده می شود، از او و به او جل جلاله می باشد و اگر حجاب غفلت برداشته شود و تنبه پیدا کنی، به این حقیقت راه پیدا خواهی نمود، که اگر مالک همه عوالم هستی باشی و تمامی خزائن زمین، در حیطه تصرف تو باشد، ذره ای از فقر محض و ذاتی ات کاسته نمی گردد، و در نتیجه تصور و گمان منت گذاری و خود را کاره ای دیدن هم به درون جانت راه پیدا نخواهد کرد.
پس در سلوک با دیگران خصوصا همسرت بکوش تا به حقیقت « قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» .« سوره آل عمران، آیه 26» و« اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فمنک ». «خدايا هر نعمتى كه بدست ماست از جانب توست» راه یابی و ظاهر و باطنت را با حقیقت و ملکوت هماهنگ نمایی و با گفتار و رفتارت، فریاد « هیچم همه هیچ» و « نیستم همه نیست» را سر دهی که « هستی همه در نیستی است» و به پیشگاه حضرت جانان جل جلاله عرضه بداری: ای همه چیز منعم و مفض و خیر رساننده و همه کاره تویی و غیر تو هیچ است و هیچ.»/600/422/ح