این نشست در تاریخ یکشنبه 25 اسفند 1392.ش در اتاق جلسات جبهه فکری انقلاب اسلامی و از طرف اتاق فکر تاریخ خواهران با رویکرد انبیاء برگزار شد.
هدف از برگزاری این نشست بررسی دو پرسش اساسی بود: اول اینکه چرا و چگونه تاریخ نگاران مسلمان از تاریخ نگاری قرآنی و عبرت محور به تاریخ نگاری اومانیستی و با مبداء شدن تاریخ باستان سوق پیدا کرد؟
و دوم اینکه چگونه میتوانیم به اصل خویش و تاریخ نگاری قرآنی بازگشت داشته باشیم؟
برای رسیدن به پاسخ این دو پرسش از دو تن از اساتید تاریخ و تاریخ نگار دعوت به عمل آمده بود. حضرت آیت الله سیدهاشم رسولی محلاتی به عنوان تاریخ نگاری که در تاریخ نگاریهای خود به مبنا شدن تاریخ انبیاء به جای تاریخ موهوم باستان توجه ویژه داشته اند. و همچنین استاد حاج قاسم تبریزی که در خصوص نقش استعمار در جایگزین کردن تاریخ نگاری ماده محور و اومانیستی به جای تاریخ نگاری از منظر قرآن و اهل بیت پژوهش های زیادی داشته اند.
در این نشست علاوه بر حضور مسئولین جبهه فکری انقلاب اسلامی، تعدادی از علاقمندان به تاریخ نگاری اسلامی هم شرکت داشتند.
در ابتدای برنامه پس از تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید، آیت الله سیدهاشم رسولی محلاتی درباره نحوه ورودشان به عرصه تاریخ نویسی به ویژه تدوین کتاب ارزشمند «تاریخ انبیاء» توضیحاتی فرمودند: "سال 36،37 که ما وارد فضای طلبگی شدیم، در آن سالها در قم تنها یک چاپخانه بیشتر نبود. برای همین عده ای از آقایان طلبه تصمیم گرفتند که یک چاپخانه ویژه حوزه علمیه ایجاد کنند. اینطوری «شرکت معارف اسلامی» تاسیس شد که مدریتش هم با مقام معظم رهبری بود. اولین کتابی هم که منتشر کردیم، «مناقب ابن شهرآشوب» بود. بنده مصحح کتابهایی که در این چاپخانه چاپ میشد، بودم. در همان موقع متوجه کمبود شدید کتاب های تاریخی –چه تاریخ انبیاء و چه تاریخ اسلام- به زبان فارسی شدم. تا اینکه پدرم که در امام جماعت «امامزاده قاسم» -علیه اسلام- بود، به رحمت خدا رفت. و چون مردم آنجا از بنده دعوت کردند که برای امام جماعتی به جای پدرم به امامزاده قاسم بروم، بنده از قم به تهران آمدم. در تهران با فراغت نشستم و براساس همان احساس نیازی که درباره کمبود کتاب های تاریخی به زبان فارسی میکردم، شروع به نوشتن کتاب «تاریخ انبیاء» و کتاب «زندگانی رسول خدا»-در سه جلد- و... کردم."
همچنین ایشان درباره توجه به وجود جعلیات و اسرائیلیات در تدوین برخی از کتب تاریخی به ویژه در کتب تاریخ اسلام، تذکر دادند که با رجوع به منابع معتبر شیعی میتوان نهایت دقت را در تدوین کتب تاریخ به کار برد. و اینکه فرد مورخ باید در مورد روایات تاریخی به یک اجتهاد برسد، این نکته را روشی مهم برای تاریخ نگاری عنوان کردند.
بخش بعدی نشست که درباره یافتن راهکارهایی برای بازگشت به تاریخ نگاری با تکیه بر مبنی شدن قرآن و کلام اهل البیت نبوت –صلوات الله اجمعین- بود؛ با صحبتهای استاد محترم حاج«قاسم تبریزی» آغاز شد. ایشان با مطرح کردن سه نکته «تاریخ از منظر قرآن»، «جایگاه تاریخ در فرهنگ و جامعه» و «نقش استعمار در تاریخ نگاری ایران» وارد بحث شدند.
ایشان راه بازگشت به تاریخ نگاری صحیح اسلامی را ابتدا شناخت معارف دین و به دست آوردن بینش و نگرش درباره سنتهای الهی مطرح کردند. سپس مسئله شناخت نقش استعمارگران در تدوین تاریخ ایران و شناخت روشهای نفوذ و تاثیرگذاری آنها بر تاریخ نگاریهای امروز را مطرح کردند تا براساس آن به زدودن دروغها، جعلیات و وارونه نمایی های تاریخی مورخین غربی، همچنین غربزده و غربگرا بپردازیم. استاد در این زمینه عنوان کردند که باید مراکز غرب شناسی و غرب پژوهی در کشور ایجاد شود.
و در آخر هم با بیان اینکه میتوانیم با تولید انبوه کتابهایی که شرح حال انبیاء، اولیاء و اوصیاء ـ علیهم السلام- و بزرگان دینی و علمی را در بر دارد، زمینه را برای عبرت آموزی و الگوگیری جامعه ایجاد کنیم؛ صحبت خود را به پایان رساندند.